سخت شدن گچ:
پودر گچ ساختمانی دارای ۵/۰ ملکول آب تبلور میباشد، اگردرمجاورت آب قرار گیرد۵/۱ ملکول دیگر آب جذب کرده و با ۲ ملکول آب تبلور سخت شده و به سنگ گچ تبدیل می گردد. البته این سختی مطابق سختی سنگ گچ اولیه نیست ولی بخوبی می تواند درمقابل نیروهای وارده مقاومت نماید.
گچ در مقابل آب:
گچ در مقابل آب و رطوبت مقاومت نکرده و بسیار ضعیف است و لایه های سفید کاری اگر درمجاورت رطوبت قرار بگیرند طبله کرده و بصورت جدا ازهم در دیوار ظاهر می شود و البته پس از آنکه رطوبت ازبین رفت و محل خشک شده گچ طبله شده بحالت اولیه خود بر نمی گردد. بهمین علت ازبکار بردن گچ درمکانهایی که با آب درتماس است مانند توالتها – حمامها وآشپزخانه باید خود داری کرد و همچنین از بکار بردن ملات گچ و اندود گچ و خاک و سفید کاری بوسیله گچ درساختمانهایی که در مناطق مرطوب قراردارند باید خود داری نمود مانند مناطق شمالی ایران،دراین نوع مناطق برای سفید کاری ساختمان ازسیمان سفید و یا آهک استفاده می نمایند.
مقاوم کردن گچ درمقابل آب:
برای آن که بتوانیم گچ را در مقابل آب مقاوم نمائیم باید گچ بدون آب تبلور را ( انیدریت) که فرمول آن Caso4 می باشد. کاملا ًپودر کرده و آنرا درمحلول زاج خمیر کرده و دوباره به کوره برده تا ۵۰۰ درجه حرارت دهیم و آنرا دوباره به آسیاب برده به گرد گچ تبدیل نمائیم چنین گچی درمقابل آب مقاوم بوده و طبله نمی کند و بدین لحاظ می توان از آن درنمای ساختمان که درمعرض عوامل جوی مخصوصا ًباران و رطوبت ناشی از آن قرار دارد استفاده نمائیم همچنین می توانیم از آن در سرویسها و توالتها و حمامها و آشپزخانه نیز استفاده کنیم.
( استفاده از این نوع گچ درایران معمول نیست.) زاجها سولفاتهای مضاعف هستند که فرمول کلی آنها ۲۴H2O ، R2(So4)3 ، M2so4 می باشد که درآن M نماینده یک فلز قلیائی مانند پتاسیم و یا آمونیوم می باشد و R نماینده یک فلز سه ظرفیتی مانند آلومینیوم – آهن و یا کرم است و معمولا ً در اصطلاح عموم زاج به زاج سفید گفته می شود.