زمان مصرف گچ از لحاظ دما:
با توجه به آنکه گچ در موقع ملات سازی گرما تولید می کند بطوریکه ر ازمحیط کارگاه می شود بدین سبب ازلحاظ تئوری می توان ملات گچ را دردماهای زیر صفر مصرف نمود ولی عملا ًدرکارگاهها باید ازاین کار خود داری کرده و حداکثر ملات گچ را در دماهای کمتر از ۵ یا ۶ درجه بالای صفر مصرف ننمائیم.
گچ کشته:
بعلت زودگیر بودن گچ با وجود آنکه ملات آنرا بسیار کم درست می کنند ( حداکثر اندازه یک استانبولی) نمی توان سطوح زیادی را با آن سفید کرده و کاملا ًصیقلی نمود زیرا قبل از آنکه بتوانیم سطح گچ را با ماله پرداخت نموده تا سطح صافی بدست آوریم گچ سخت شده و حالت پلاستیک بودن خود را از دست می دهد.( سخت شدن ملات گچ با خشک شدن آن اشتباه نشود) بدین لحاظ پس از آنکه روی گچ و خاک را با ملات گچ اندود نمودند برای آنکه سطحی کاملا ًصیقلی بدست آید. روی آنرا کشته می کشند. کشته ملات گچی است که هیچ وقت سخت نمی شود و تا قبل از خشک شدن حالت پلاستیسیته خود را از دست نمی دهد البته باید توجه داشت که ضخامت کشته حداکثر نبایر از یک میلیمتر تجاوز کند زیر در غیر اینصورت پوسته پوسته شده و از سطح کار جدا می شود.
ساختن کشته:
برای ساختن ملات کشته ابتدا گچ رااز الک های بسیار ریز رد می نمایند آنگاه آنرا مانند ملات معمولی گچ می سازند ولی بلافاصله پس از آنکه دانه های گچ را داخل آب ریختند با دست آنرا مالش داده و مانع ایجاد کریستالهای لازم جهت سخت شدن می گردد و بدین طریق پس از ده تا دوازده دقیقه که ملات را مالش دادند این ملات قبل از خشک شدن سخت نمی شود و به آن در اصطلاح بنائی کشته می گویند. ملات کشته بعلت آنکه سخت نمی شود. به کارگران گچ کار فرصت می دهد تا سطوح وسیعی را بوسیله آن با ماله کاملا ً صیقلی نماید.
اندازه دانه های گچ:
همانطوریکه قبلا اشاره شد پس ازآنکه گچ را از کوره بیرون آوردند آنرا به آسیاب برده و با آسیابهای ساچمه ای و غیره آنرا خرد کرده و بصورت پودر درآورده وبرای مصرف به بازار عرضه می نمایند، بدیهی است هرقدر دانه های گچ ریز تر باشد گچ مرغوب تر بوده وبرای کارهای ظریف تر مورد استفاده قرار می گیرد.
قطر بزرگترین دانه گچ مورد استفاده درکارهای ساختمانی نباید از ۶/۰ میلیمتر بزرگتر باشد و نود درصد آن باید ریزتر از ۱۵/۰ میلیمتر بوده و ۵/۹۹ درصد آن باید ریزتر از ۲/۰ میلیمتر باشد.