آموزش گچکاری دیوار بیرونی

آموزش گچکاری دیوار خارجی (دیوار بیرونی)

هنگامی که به دیوارهای خارجی می آید، گچکاری معمولا به عنوان رندر توصیف می شود. روش ها و تکنیک های مورد استفاده در رندر، بسیار شبیه به گچکاری هستند. رندر همچنین نیاز زیادی به صبر و تمرین دارد. تسلط بر روند آسان نیست. با این حال، می توانید وقت خود را صرف آن کنید. اگر مطمئن نیستید یا اگر ساختمان شما قدیمی و شکننده باشد، بهتر است از استخدام گچ برای جلوگیری از اشتباهات گران قیمت استفاده کنید.

مهم است که به خاطر داشته باشید که آب و هوا نقش مهمی در این پروژه ایفا می کند. اجتناب از رندرینگ در زمستان، زیرا دمای دمایی می تواند منجر به ترک خوردن شود. همانطور که همیشه، اطمینان حاصل کنید که منطقه ای که می خواهید رندر کنید کاملا تمیز است. هرگونه ذرات و آلودگی های شل باید از بین بروند.

تفاوت کلیدی بین گچکاری دیوارهای داخلی و خارجی نوع گچ است که شما باید آن را اعمال کنید. گچ داخلی هرگز نباید بر روی سطوح خارجی استفاده شود. در عوض، شما نیاز به استفاده از ترکیبی از شن و ماسه سیمان و گچ. همانطور که با دیوارهای داخلی، دیوارهای خارجی از چند لایه PVA رقیق استفاده می کنند. رندر را با یک ماله به طور معمول اعمال کنید. برای اولین کت، لایه باید حدود ۵ میلی متر ضخامت داشته باشد. این ضخامت مطلوب است به طوری که رندر می تواند به دیوار غرق شود.

همانطور که همیشه، اطمینان حاصل کنید که قبل از اعمال پوشش دوم، رندر را خراشیده کنید. یک برس سیم براق احتمالا بیش از حد کوچک است برای یک دیوار بزرگ خارجی. شما ممکن است بخواهید در یک ابزار شانه بزرگتر برای صرفه جویی در وقت سرمایه گذاری کنید. پوشش دوم باید ضخامت ۱۰ میلی متر باشد.