تکنیک های گچ بری:
غیرازتکنیک قالب گیری که با استفاده ازقالب تهیه می شد وسپس با استفاده ازخمیرگچ ، گچ قالبی را درقسمت مورد نظر می چسباندند، گچ بری با تکنیکهای مختلف دیگری صورت می گرفته، که معمولی ترین نوع آن موسوم به کنده کاری یا گچ بری عمقی است.دراین تکنیک روش کاربدین صورت است که ابتدا گچ آماده (خمیرگچ ) را برای زیرسازی وآماده کردن متن برروی قسمت مورد نظرمی کشند، پس ازآن که گچ خشک شد واصطلاحاَ خود را گرفت، نقش را روی آن انداخته وبا وسایل گچ بری ازقبیل دم بر، نقاله، پرگار،بومخواروکاردک ، طرح مورد نظررا می برند. برای نقش اندازی روی سطح گچ ی می توانند عیناَ نقش را روی سطح گچ ی آماده بکشند و یا اینکه ازراه “گرته زنی” نقش راروی سطح پیاده می کنند.
پنبه آبزنی
۱- در عمل گچ بری بوجود آمدن زائدههایی به نام پلیسه اجتناب ناپذیر میباشد. این خلل و فرجها و ناهمواریها توسط پنبه کاملاً نرم و بدون داشتن هر زائدهای در پنبه کاملاً خیس و به آرامی بر سطح گچ بری کشیده میشود.
۲-در مواردی که خلل و فرجها و کرموهایی بر سطح گچ بری بوجود میآید در این حالت گچ کشته سفت با انگشت در محل کرموها کشیده میشود، سپس با پنبه خیس بر سطح کرموها کشیده میشود که این عمل سبب اصلاح و پرداخت کامل حرکات بریده شده طرح میشود.
آسیب شناسی گچ :
برای پاک کردن نقاشی های نفیس روی گچ ، در گذشته از آمونیاک استفاده می شد که به آن آسیب وارد می کرده است. امروزه بجای آمونیاک از دی متیل فرم آمید استفاده می شود.
اگر در گچ بری ترک داشته باشیم، درمحل ترک با تزریق پلی وینیل استات + کازئبنات کلسیم ، استحکام بخشی می کنیم.
اگر گچ بری طبله کرده باشد و مقدار این طبله زیاد باشد، اول روی قسمت طبله شده را برای استحکام یک لایه پارالوئید می کشند و تزئینات را به کمک اهرم هایی نگه می دارند تا فرو نریزند، سپس پشت آن را کاملا تمیز کرده ،فضای خالی را با خرده چوب و چسب و پریمال پر می کنند، بعد تا جایی که امکان داشته باشد و موجب تخریب گچ بری ها نشود، سعی می شود بوسیله همین جک ها و اهرم های مکانیکی قسمت های طبله کرده را به جای اولیه خود باز گردانند.