گچبری در واقع خلق آثار هنری و نقش برجسته به روی دیوارها، سقف و نقاط مختلف خانه است که نقش مهمی در دکوراسیون خانه ایفا میکند. گچکاری با دو نوع مواد انجام میگیرد، آهک یا سنگ گچ. نگاهی به این دو خواهیم داشت.
گچبری با آهک- در اوایل سالهای ۱۹۰۰، آهک اتصال دهنده اولیه هر نوع گچکاری بود. تا آن زمان، آهک انجام کار گچکاری را ارزانتر از گچکاری با گچ میکرد. گچ آهک از ترکیب آهک و آب که یک فرآیند نسبتا دشوار به شمار میرفت ایجاد میشود. پس از ترکیب این دو باید منتظر ماند تا آهک پیش از اینکه آماده استفاده در کنار ماسه شود، به خوبی در آب حل شده و فروکش کند. برای تقویت این ترکیب و برای اینکه آهک استحکام بیشتری روی دیوار داشته باشد نیاز به اضافه کردن الیافی نظیر موی اسب است. همچنین گچکاری با آهک زمان زیادی برای خشک شدن و کاملا مستحکم شدن میبرد بنابراین گاهی حتی ممکن است یکسال نیاز باشد تا صبر کنید دیوار آماده رنگ زدن یا کاغذ دیواری شود.
گچبری با سنگ گچ– اگر اصطلاح گچبری پاریس را شنیده باشید باید بگوییم اشاره به این نوع گچبری دارد. نام پاریس به این علت به روی این گچبری گذاشته شده که در سالهای ۱۷۰۰، پاریس برترین منبع سنگ گچ طبیعی در جهان به شمار میرفت. بنابراین هر گچکاری که با سنگ گچ پاریس انجام میشد با نام گچکاری پاریس نیز شناخته میشد. برخلاف گچکاری با آهک، سنگ گچ خیلی سریع میبندد و فقط چند روز طول میکشد تا خشک شده و شکل بگیرد. همچنین برای استحکام و مقاومت بیشتر نیز نیازی به هیچ الیافی ندارد.
گچبری با سنگ گچ برای داخل ساختمان انجام میگیرد چرا که این ماده در برابر بارش باران و خیس شدنهای مداوم حساس است و آسیب میبیند. به همین دلیل میتوان گفت به طور کلی اغلب گچکاریهای داخل ساختمان با سنگ گچ انجام میگیرد. از آهک میتوان برای گچکاری نمای بیرونی ساختمان استفاده کرد چرا که آهک در برابر آب مقاومتر است.